Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl
„Dzieje Tristana i Izoldy” to romans ściśle osadzony w społecznych i obyczajowych ramach średniowiecza, jednak obok tych realiów występują elementy magii, cudowności, sił nadprzyrodzonych, tak charakterystyczne dla świata baśni i legend. I nie ma w tym obrazie sprzeczności, ponieważ ówcześni ludzie wierzyli w czary i nieziemskie siły, które wpływały na ich życie, radzili się tajemniczych pustelników, znachorów, szeptu nów.
Wiara w zabobony i nadprzyrodzone siły wynikała w średniowieczu z niskiego poziomu nauki i wiedzy o świecie, a także niskim poziomie edukacji – przeznaczona była wyłącznie dla najzamożniejszych. Pozostała ludność tłumaczyła sobie np. zjawiska atmosferyczne tak, jak umiała – poprzez działania sił nieczystych. Z kolei z powodu niskiej dostępności medycyny korzystano z porad zielarzy i znachorów, którzy stosowali wówczas środki zaliczane dziś do medycyny naturalnej.
Obok wywodzących się z pogaństwa przekonań w społeczeństwie, w którym rozgrywa się tragedia Tristana i Izoldy chętnie słuchano w fantastyczne opowieści o dalekich zaczarowanych krajach, czy nieziemskich postaciach. Wiara w istnienie smoków czy olbrzymów była na porządku dziennym. Przeciętni ludzie byli przywiązani Dio ziemi i nie podróżowali. Jedynie rycerze wyprawiali się w dalsze strony, a ich giermkowie często snuli niestworzone historie o bohaterstwie swych panów. Legendy takie rozpowszechniali trubadurzy i rybałci.
„Dzieje Tristana i Izoldy” rozgrywają się w baśniowym świecie, „za dawnych czasów”. Wymieniane krainy, jak Kornwalia, Irlandia czy Hiszpania mają swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, jednak w romansie to tylko hasła i nie mają nic wspólnego z realnymi krainami. Część z nich jest wymyślona. Nie istniał przecież zamek króla Marka – Tyntagiel, którego główna wieża miała być zbudowana przez olbrzymy z wielkich i pięknie obrobionych ciosów. O prawdziwości istnienia olbrzymów świadczy wprowadzenie do akcji postaci Urgana Włochatego, którego Tristan pokonuje w Galii, by zdobyć pieska Milusia. Pies ten nosi na szyi zaczarowany dzwoneczek, którego dźwięk rozprasza wszelkie smutki i zmartwienia. Aby zdobyć w imieniu króla Marka rękę Izoldy, Tristan walczy także ze smokiem.
Oprócz tego w romansie występuje wiele fantastycznych zdarzeń. Zaliczyć do nich należy burzę na morzu, która wzmaga się, gdy kupcy porywają Tristana, a ucisza, gdy wysadzają go ze statku. Nienaturalne jest przyniesienie przez jaskółkę włosa Izoldy. Nierealna jest próba żywego ognia, przez którą bez szwanku przechodzi tytułowa bohaterka. Magię i wszystkie rodzaje czarów zna Frocyn, on także „odsłania mocą czartowskich znaków wszystkie rzeczy tajemne”.
Najbardziej charakterystycznym magicznym symbolem „Dziejów Tristana i Izoldy” jest magiczny napój sporządzony przez matkę bohaterki. Poprzez swą cudowną moc na zawsze połączył wzbraniających się przed uczuciem kochanków. Siła miłości była tak wielka, że zwyciężyła śmierć. Po śmierci głóg, który wyrósł na grobie bohaterów splata mogiły i, mimo wycinania odrasta w taki sam sposób na nowo. Fakt ten także ma w sobie wiele z fantastyki.



Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  Dzieje Tristana i Izoldy - streszczenie
2  Charakterystyka Izoldy
3  Charakterystyka Tristana